Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ
Ένα χειμωνιάτικο πρωινό ένα κορίτσι, η Μαριάννα, φτιάχνει έναν χιονάνθρωπο και του ζητάει να μη λιώσει ποτέ, να ζήσει για πάντα. Για να τηρήσει την υπόσχεσή του, ο χιονάνθρωπος ξεκινάει για ένα μακρινό και επικίνδυνο ταξίδι προς τον Βόρειο Πόλο.
Αψηφώντας τον Χρυσό Εχθρό που τον πυρπολεί με φλογισμένα βέλη, τους Λασπανθρώπους που τον καταδιώκουν για να τον λασποβολήσουν, και χίλιους δυο κινδύνους και εμπόδια ακόμα, είναι αποφασισμένος να μείνει πιστός στο στόχο του να μη λιώσει, να μη χάσει το δαχτυλίδι που του χάρισε η Μαριάννα, να φτάσει αμόλυντος στα παντοτινά, παραμυθένια χιόνια.
Φέρτε χιόνι, χιόνι αφράτο, φτιάχνουμε άνθρωπο χιονάτο
Λίγο χιόνι, χιόνι ακόμα, ένα χαμόγελο ένα στόμα.
Ένα μπαστούνι να κρατάει, ένα καπέλο να φοράει
φέρτε χιόνι και άλλο χιόνι, ο χιονάνθρωπος τελειώνει.
Δυο κουμπιά από κουκούτσια, δε χρειάζεται παπούτσια
ένα κάτασπρο μουστάκι, να’ το το χιονανθρωπάκι.
Φέρτε χιόνι και άλλο χιόνι, κοίταξε πώς καμαρώνει
και άλλο χιόνι, χιόνι αφράτο, φίλο κάναμε χιονάτο.
Από το cd «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι» των Νότη Μαυρουδή-Ευγένιου Τριβιζά, 1995
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου